Een doel voor ogen
Het is 24 juni 2022. Hoewel het net officieel zomer is geworden, is het een treurige regenachtige dag. Mij komt dat eigenlijk wel goed uit. Ik heb zo'n vier weken geleden besloten om voor mezelf te beginnen en dat betekent dat daar de nodige tijd in moet worden gestoken.
Het liefst zie ik mezelf - samen met mijn hond - in een busje zomers lang door Europa rijden en schrijven op de mooiste plekken. Het is een fijne gedachte over een werk- en privébalans waar ik lang naar heb moeten zoeken. Eindelijk een doel dat me niet 'wel leuk' lijkt, maar waar ik ontzettend veel energie van krijg. Het lijkt me heerlijk om mijn eigen tijden te kunnen bepalen en om veel tijd met mijn hond te kunnen spenderen. Van kleins af aan zeg ik al een eigen bedrijf te willen, maar lang vroeg ik me af in wat. Toch lijkt het antwoord vaak ingewikkelder dan het daadwerkelijk is. Want hoe simpel is het om je geld te verdienen met iets dat je goed kan en ook nog eens leuk vindt? Maar zoiets gaat natuurlijk niet over één nacht ijs. Daar moet je een hoop energie in stoppen.
Elke dag kijk ik tutorials over het verbouwen van een camperbus en dagdroom ik over schrijven voor de leukste merken. Ik merk dat mijn fantasieën al een stuk verder zijn dan de werkelijkheid. De droom is zo helder, dat het soms lijkt of ik er al zelf in voor kom. Toch is niets minder waar. Ik werk nog 36 uur in loondienst - een baan die helaas niks met schrijven te maken heeft - en ik heb net mijn eerste schrijfopdracht binnengehaald. Alle administratie is op orde en ik ben klaar om te gaan, maar opdrachtgevers komen natuurlijk niet vrijwillig naar je toe vliegen. Soms wil ik veel te snel. Mijn hoofd lijkt af en toe lastig te kunnen begrijpen dat je hard moet werken voordat je een droom kunt bereiken. Als het aan mij lag, zou ik vanaf morgen een halfjaar gaan klussen aan mijn bus en vervolgens lekker gaan schrijven op reis. Helaas werkt de wereld niet op die manier. Maar dat betekent niet dat mijn doel onbereikbaar is.
Laten we er gewoon vanuit gaan dat ik over drie maanden genoeg opdrachtgevers heb verzameld om te kunnen stoppen met mijn baan. Als je het niet manifesteert, gebeurt het natuurlijk nooit. Tijd om een doel te stellen en voorzichtig een blik in de toekomst te werpen. Laten we zeggen, de toekomst over een jaar of twee. De camper is af (of gekocht) en ik schrijf op een prachtige plek in de natuur voor merken waar ik blij van word. Het zou leuk zijn als ik blijf schrijven over wat me bezighoudt in het leven en wellicht ben ik wel begonnen aan mijn eigen boek. Genoeg doelen voor nu lijkt me zo. Tijd om eraan te werken.
